Posts tonen met het label Karin in Qatar. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Karin in Qatar. Alle posts tonen

Karin in Qatar

Wie denkt dat Nederlandse kinderfeestjes overdreven zijn, moet eens een kijkje nemen in Qatar!

Daar wordt op school voor iedereen een Happy Meal van McDonalds gebracht, en spelen goochelaars, springkussens en facepaint een grote rol tijdens het kinderfeestje. Het is slechts één van de cultuurverschillen die Karin (38) nog steeds kunnen verbazen na 10 maanden wonen in Qatar.

Karin: het verhaal van een Nederlandse moeder in Qatar

Na het behalen van haar Pabo-diploma, werkte Karin tien jaar op een Montessorischool in Amsterdam als juf in de middenbouw. Tussendoor werkte ze een jaar in Botswana als gouvernante van een jongetje met Down Syndroom. Nadat ze haar man leerde kennen verhuisde ze naar Hoorn, en ging drie dagen in de week in de kinderopvang werken. Samen met haar man Olav heeft Karin drie kinderen: Tom (2004), Nina (2005) en Sara (2010).

Door internet naar Qatar!

Internet speelt een grote rol in Karins leven, want niet alleen leerde ze via het internet haar man kennen, een aanbod via internet zorgde er ook voor dat ze nu in Qatar woont! Olav, die inspanningsfysioloog is, werd in september 2010 namelijk via internet benaderd voor een baan in Doha, Qatar. In januari besloten ze het te doen, en Olav vertrok in juni 2011. De kinderen maakten eerst nog het schooljaar af in Nederland, en in september 2011 werd het gezin herenigd.

Wonen op een compound

Karin en haar gezin wonen op een grote compound met de mooie naam Beverly Hills Al Rayyan in Doha. Doha is niet alleen de hoofdstad van Qatar, maar ook de enige echte stad! Qatar is feitelijk maar een klein schiereiland in de Arabische Golf. Karin: 'Het is een heerlijk huis op een compound waar echt alles is: een groot zwembad, supermarktje, restaurant, tennisbaan, gym, kapper, speeltuin. Voor alles buiten de compound heb je een auto nodig.

'

Overgang Nederland - Qatar

De overgang van Nederland naar Qatar kostte Karin en de kinderen ruim een half jaar. Niet alleen kregen ze te maken met een compleet andere cultuur, maar ook met wonen in de woestijn. In de zomer is het overdag boven de 45 graden, en speelt het leven zich binnenshuis af, waar de airconditiong loeit. 's Nachts koelt het nauwelijks af. Anders dan in Nederland speelt in Qatar juist in de wínter het leven zich buiten af.

Karin: 'Vooral voor de twee oudste kinderen, is het een hefige ervaring. Eerst het afscheid nemen van hun papa voor bijna drie maanden, vervolgens overal in Nederland afscheid nemen. Dan op het vliegtuig naar Papa, naar een ver land waar ze geen Nederlands spreken. Het eerst half jaar was moeilijk, met veel tranen. Dan vraag je je echt wel eens af waar je aan begonnen bent.

Nu zie ik ze genieten, ze praten aardig Engels en dit is nu hun leven. Afscheid nemen blijft moeilijk, en dat is wel een groot ding in het expatleven: afscheid nemen van vriendjes en vriendinnetjes, iedereen is hier maar tijdelijk. Opa’s en Oma’s die komen logeren gaan ook weer weg. Volgende maand vliegen we voor twee maand naar Nederland, en ook daarbij hoort weer afscheid nemen.'

Werken in Qatar: parttime nauwelijks een optie

In Qatar is parttime werken nauwelijks een optie: het is alles of niets. Maar Karin had het geluk toch een parttime baan te vinden: ze staat drie uur per week voor de klas, en steekt daarmaast drie uur per week in de voorbereiding van haar lessen. Ze geeft Nederlandse les aan Nederlandse en Vlaamse kinderen, en dat is wel nodig, want Karin merkt dat de kennis van de Nederlandse taal snel achteruit gaat. Omdat Karin maar één middag buitenshuis werkt, hebben ze geen opvang nodig. Gedurende die tijd zorgt haar man voor de kinderen. Eén van de voordelem van haar parttime baan vindt Karin dat ze daardoor sneller mensen leerde kennen.

In Nederland werkte Karin buitenshuis vanuit financiële noodzaak, maar hier in Qatar omdat ze het fijn vindt. De overige tijd is ze bewust Thuisblijfmoeder. Karin: 'Ik heb voor mijn jongste dochter, meer tijd dan ik ooit voor die andere twee in Nederland gehad heb. 
'

Zomaar een dag in Qatar

Kari: 'De scholen beginnen hier tussen 7 en 8, en de wekker gaat om 6.10. Ik ga dan de kinderen roepen, waarna ze hun uniformen aantrekken. Heerlijk is dat! Het was wel even wennen, die uniformen, maar er is nooit meer gedoe over wat ze aan moeten. De lunchtassen heb ik de avond van te voren klaar gemaakt en staan in koeltassen te wachten in de koelkast. Ik smeer broodjes voor het ontbijt, en dan eten we gezellig met z'n allen aan tafel. Daarna tandenpoetsen en tassen pakken, waarna mijn man de kinderen naar school brengt.

Sara gaat drie ochtenden in de week naar een nursery. Op die ochtenden ga ik meestal even sporten in de gym, daarna wat baantjes trekken, lessen voorbereiden, handwerken en een beetje huishouden. De ochtenden dat Sara thuisblijft brengen we meestal bij het zwembad door. Hierdoor hebben de kinderen vanzelf goed leren zwemmen! Officiële zwemdiploma's heb je hier niet.

Middag

Tussen half één en één word ik door een taxi opgehaald, en haal de kinderen van school. Olav heeft de auto tijdens zijn werk nodig om naar de verschillende voetbalclubs te rijden. Bovendien heb ik weliswaar mijn rijbewijs, maar nauwelijks rij-ervaring. Daarom hebben we voor een chauffeur gekozen.

Om twee uur zijn we allemaal weer thuis. Sara gaat dan naar bed, en ik help Tom en Nina met hun huiswerk. Die enorme berg huiswerk was vooral in het begin erg wennen. Op deze leeftijd krijgen ze in Nederland niet zo’n berg mee...

Eind van de dag

Aan het eind van de middag ga ik meestal nog weer even zwemmen met de kinderen. We eten op tijd, want ze zijn op na zo’n dag. Mijn man komt meestal later thuis, dan heb ik de kinderen in bed en de boel aan de kant.

Op dinsdagmiddag ga ik van 15.15 tot 18.15 werken, en dan is mijn man thuis.



Internationale school

Karin en Olav kozen voor een internationale school voor hun kinderen. 'Gewone' scholen zijn namelijk Arabische scholen, en bovendien krijgen meisjes en jongens gescheiden les. Daarnaast is 80% van de bevolking van Qatar expat, en is de voertaal Engels. Een Arabische school is dus simpelweg niet praktisch.

Moederen in Qatar

Als nuchtere Nederlandse, ervaart Karin moederen in Qatar echt anders. Karin: 'Kinderen worden hier als kleine prinsjes en prinsessen behandeld. Alles kan en alles mag. Achter ieder kind hobbelt een nanny aan die alles voor ze doet. Zelfstandig worden ze er niet van. Ik scheer alles nu even over één kam, maar ik schrik oprecht vaak van de mentaliteit. Niettemin heeft dit ook voordelen: kinderen zijn overal welkom, lopen overal vrij rond, en je kunt ze overal mee naartoe nemen.'

Verschillen Nederland en Qatar

Karin vindt de temperatuur in Qatar en belangrijk verschil met Nederland. Die bepaalt namelijk sterk het leven daar. Karin: 'De wintermaanden waren heerlijk met een graad of 25. We gingen naar buiten, de parken in. Nu vind ik het lastiger, want omdat het buiten te warm is, moet het leven zich bínnen afspelen.

Elke dag wordt het rond de 45 graden, en ’s nachts koelt het nauwelijks af. Vertier wordt hier in de malls gezocht. In iedere mall heb je een soort kermis, een klim- en klautergedeelte en een enorme foodstrip. Maar ik wil naar buiten, ik mis groen. Ik kan niet wachten in Nederland in de bossen mijn tent op te zetten. We leven hier in luxe, heeft voor en nadelen.'



Een voordeel van de hoge temperaturen is het effect op de mentaliteit vindt Karin: 'De mensen zijn hier relaxter.'
Maar soms zijn ze wel erg relaxt, en Karin vindt het lastig om afspraken te maken.
Karin: 'Hier is alles Insh’Allah, en als ze dat zeggen weet je nooit wanneer het precies is. Het gebeurt als Allah het wil. Je houdt steeds meer rekening met vertraging, en bent blij als het gebeurt.'

Van integreren is voor Karin nauwelijks sprake, en dat komt onder andere omdat maar liefst 80% van de bevolking van Qatar uit expats bestaat. Je hebt hier twee verschillende werelden die niet zoveel mengen. Daarnaast zijn de Qatari weliswaar vriendelijk maar erg gereserveerd. Ze zijn blij als je goed werk levert, maar veel verder gaat het contact niet.

Wil je meer weten over Karins leven in Qatar?

Bezoek dan haar blog: Tijd genoeg om te bloggen
© all rights reserved
made with by templateszoo