Posts tonen met het label Petra in Noord Virginia. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Petra in Noord Virginia. Alle posts tonen

Petra in Noord Virginia

Mijn naam is Petra (47), getrouwd met Rick (49), en moeder van Katja (19), Kai (17) en Saskia (13). Toen ik met mijn studie Italiaans bezig was in Utrecht kreeg mijn vader een baan aangeboden bij de Wereldbank en verhuisden mijn ouders, broers en zus naar een voorstad van Washington DC in de staat Virginia. Ik volgde een jaar later in 1984.

Aangezien ik hier in de VS niet veel kon met mijn studie Italiaans en ik gauw aan het werk wilde, heb ik een cursus bij een reisschool gedaan. Al gauw kreeg ik een baan bij een reisbureau en later bij American Express, waar ik na de geboorte van de oudste parttime kon werken, de laatste jaren zelfs in management. In 1987 ontmoette ik Rick en in augustus 1988 trouwden wij. Net voor Saskia's geboorte ben ik opgehouden met werken en sindsdien ben ik thuisblijfmoeder.

Overgang van Nederland naar de VS

Van mijn verhuizing naar Noord Virginia heb ik geen minuut spijt gehad. Dit is een heel mooie omgeving qua natuur en Washington is een prachtige en interessante stad. Sinds tien jaar wonen we in een vrijstaand huis met een grote tuin eromheen, midden in het centrum van ons stadje. Het stadje zelf heeft een eigen karakter en een echt "small town" gevoel, al maakt het deel van de miljoenen metropool Baltimore-Washington.

Onze kinderen kunnen overal heen lopen en fietsen en met de metro zijn we binnen het halve uur midden in Washington. Iedereen begroet elkaar op straat en in de winkels kom ik vaak bekenden tegen. Een ander pluspunt aan Virginia vind ik het overwegend zonnige klimaat en de korte winter en echte, warme zomer.

Hoe is het leven als moeder in de VS? Is het vergelijkbaar met Nederland?

Dit is een vraag, die ik moeilijk te beantwoorden vind, aangezien ik nooit moeder ben geweest in Nederland. Wat voor mij natuurlijk wel helemaal nieuw is, is het onderwijssysteem. Gaandeweg heb ik dat geleerd, hoewel het nu met kinderen, die naar college (zullen) gaan, weer ingewikkelder zal worden. Het systeem is erg goed, maar zo anders, dan in Nederland, wat ik ook wel weer erg interessant vind.

Hoe ziet een standaard-dag er uit bij jou in de VS?

Gedurende het schooljaar gaat, op een doordeweekse dag, de wekker om kwart over zes. Eerst vertrekt dan Kai om kwart voor zeven om met de schoolbus naar de high school te worden gebracht. Saskia volgt om zeven uur, zij gaat naar de middle school, waar alleen 7e en 8e klassers heengaan. De kinderen eten een warme lunch op school in het cafetaria, die is samengesteld door dietisten (dit is niet overal in het land het geval). Rick vertrekt rond acht uur naar zijn werk.

Omdat ik fibromyalgie heb is het belangrijk, dat ik iedere dag beweging krijg. Ik ga daarvoor drie keer per week naar een uur "core training" op een sportschool. Dat is ook gelijk leuk sociaal, want het groepje vrouwen is van ongeveer dezelfde leeftijd en er is genoeg te bepraten met elkaar. We doen dan ook regelmatig dingen samen, vooral Pat en ik, die allebei druk bezig zijn met fotografie.

Na de sportschool is het meestal tijd om met Cosmo, onze Australian Shepherd, te wandelen. Op dagen, dat ik niet naar de sportschool ga, ga ik voor heel lange wandelingen met hem naar een van de vele natuurgebieden om ons heen, waarbij ik dan ook veel fotografeer.

De rest van de schooldag besteed ik op verschillende manieren. Ik vind het erg leuk om Nederlandse toeristen rond te leiden in Washington en via mijn blog (wat ik al vijf jaar bijna iedere avond schrijf) of het Alles Amerika forum, waar ik mede-beheerster ben, krijg ik aardig wat "klanten". Verder volg ik fotografiecursussen en ga daarvoor regelmatig "op locatie".

Om half drie komt Kai thuis uit school en om kwart voor drie volgt Saskia. Dan is het tijd voor een snack samen en bijkletsen over de dag. Althans met Saskia, want Kai is niet zo'n kletser. Een keer per week gaat Saskia naar de chiropractor en Kai heeft wiskundebijles. Hij is wat wij hier een Junior noemen, d.w.z. een elfde klasser. Volgend jaar is zijn laatste jaar high school en dan zal hij zich op gaan geven voor verschillende colleges. Katja, onze oudste, gaat al naar college: Virginia Tech, vier uur rijden hiervandaan. De meeste 18-jarigen gaan na high school meteen het huis uit op campus. Het gros van de colleges ligt te ver van huis om thuis te blijven wonen.

Er is veel kritiek op de kwaliteit van het Nederlandse onderwijs. Hoe vind jij het onderwijs in de VS?

Mijn ervaringen met het onderwijs hier in de VS zijn heel goed. Wij wonen in een schooldistrict, dat hoog aangeschreven staat. Dit land is zo groot, dat het erg uitmaakt, waar je woont, met betrekking tot de kwaliteit van het onderwijs. Er wordt door de Federale regering hard gewerkt om die verschillen weg te werken, maar dat blijkt niet eenvoudig.

Wat is de gewoonte in de VS: fulltime moederen, fulltime baan, parttime werk etc?

Dat zal heel erg afhangen van waar je woont. Dit is een land met 300 miljoen inwoners en 50 vrijwel autonome staten. Wat mensen zich vaak niet realiseren is hoe verschillend de staten van elkaar zijn en hoe relatief weinig inbreng de Federale regering heeft in de staten. Hier in de buurt ken ik een heel aantal fulltime moeders. In onze straat werken maar drie vrouwen van de tien buitenshuis. Zelf had ik geen probleem parttime te kunnen werken. Maar dat zal elders ongetwijfeld anders zijn. Veel vrouwen, die geen baan hebben, verrichten vrijwilligerswerk in de scholen of elders.

Hoe wordt de kinderopvang/naschoolse opvang geregeld in Noord Virginia? Gastouders, creche?

Toen ik nog werkte gingen de kinderen naar een gastmoeder. Er zijn ook creches. Als de kinderen eenmaal de schoolgaande leeftijd hebben bereikt (hier het jaar, waarin je zes wordt) hebben de meeste openbare scholen "SACC" (school aged child care). Dat is opvang op school voor en na de lesuren. Die SACC wordt gesubsidieerd, zodat de kosten naar gelang het inkomen van de ouders worden bepaald.

Gaan je kinderen ook naar clubjes e.d. na schooltijd?

De clubs en sporten worden hier van school uit geregeld. Onze kinderen zijn echter niet zo geinteresseerd in teamsporten. Kai heeft het eerste jaar van high school football gespeeld, echt Amerikaans dus. Maar daarvoor moest hij iedere middag van half drie tot vijf uur trainen en dat werd te zwaar met zijn schoolwerk. Nu heeft hij eens per week een sandwichclub, waarbij ze iedere keer verschillende sandwiches serveren aan hongerige medestudenten. Saskia doet dit jaar niet mee aan clubs, maar wil volgend jaar dramaclub gaan doen.

Hoe ziet het leven van een Amerikaanse tiener er uit?

De twee grote verschillen met Nederlandse tieners zijn toch wel het niet mogen drinken van alcohol onder de 21 en het leren autorijden vanaf hun zestiende. Katja haalde op haar zeventiende haar rijbewijs en Kai is daar nu mee bezig. Verder wonen wij zo, dat de kinderen na school even de stad in kunnen gaan of 's avonds naar een concert in de plaatselijke koffiewinkel. Bij het Community Center is er ieder weekend een tienersocieteit, waar allerlei activiteiten door worden georganiseerd.

Heb je een bepaalde visie op de opvoeding? Hoe is dat in het algemeen in de VS?

Toen de kinderen kleiner waren kon ik me goed vinden in de Attachment Parenting filosofie. Nu ze tieners zijn vertaal ik dat meer in een wederzijds respect hebben voor elkaar. Ik kan natuurlijk alleen maar over mijn eigen ervaringen spreken, maar over het algemeen vind ik de Amerikaanse jeugd heel erg beleefd. Ze houden deuren voor je open, zeggen "excuse me", als ze langs je willen, ze zeggen altijd netjes "please" en "thank you" enz.

Als de kinderen iemand niet zo goed kennen spreken ze die persoon aan met "Mr. P." of "Mrs. M.". Vrienden van ons noemen ze wel bij de voornaam, als die vrienden dat expliciet hebben gevraagd. Zo ook met ons, de meeste vrienden en vriendinnen van de kinderen noemen ons Mr. of Mrs. E., behalve de beste vrienden, die hier constant over de vloer zijn, daar voor zijn we Petra en Rick. Natuurlijk bestaat het onderscheid tussen "je" en "u" niet in het Engels, wat wel zo makkelijk is.

Wat zijn voor jou de grootste verschillen tussen Noord Virginia en Nederland?

Wij wonen hier in een enorm internationaal en cultureel divers gebied. Onze kinderen hebben vrienden van allerlei nationaliteiten. Ik vind het fijn, dat zij met zoveel verschillende culturen te maken krijgen en dat het feit, dat ze tweetalig zijn, hier helemaal niet vreemd is. De grootste verschillen met Nederland zijn het klimaat en de ruimte, die hier is.

Kinderfeestjes in Noord Virginia: hoe zien die er uit? Buitenshuis of binnenshuis? Veel kinderen?

Dat hangt van het kind (en de ouders) af. Onze kinderen zijn weleens bij erg extravagante feestjes uitgenodigd, maar over het algemeen verschilden de feestjes niet veel van wat wij deden. Toen de kinderen nog de basisschoolleeftijd hadden organiseerde ik het ene jaar thuis een feestje met thema en het volgende jaar gingen we ergens heen of kwam er een clown of goochelaar. Voor Saskia's leeftijd zijn logeerpartijen met heel veel meiden heel populair. Onze basement lag afgelopen december vol met slaapzakken!

Is het moeilijk/makkelijk te integreren met de lokale bevolking? Wat doe je om te integreren?

Tja, ik woon hier natuurlijk al een kwart eeuw, langer dan waar dan ook, dus ik ben eigenlijk meer Amerikaans, dan Nederlands. Pas sinds een paar jaar heb ik ook een leuk Nederlands vriendinnenclubje hier. Ik vind het heel makkelijk om contact te leggen met de Amerikaanse vrouwen hier. We hebben een leuke sociale kring en ik ga er vaak met verschillende vriendinnen op uit.

Meer lezen van Petra?

Bezoek dan haar blog!
© all rights reserved
made with by templateszoo