Posts tonen met het label Roxanne in Ierland. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Roxanne in Ierland. Alle posts tonen

Roxane in Ierland

Soms moet je iets gewoon doen! Dat vonden ook Roxanne en haar vriend, en dus vertrokken ze in de zomer van 2011 naar Ierland.

Aanvankelijk hadden ze een half jaar voorbereidingstijd gepland, maar nadat ze op een avond allebei ongelukkig thuis kwamen, besloten ze dat drie maanden voorbereiding ook genoeg was. Ze hoefden feitelijk alleen maar hun huurhuis, en banen zonder toekomst, op te zeggen.

Roxanne verkocht hun spullen, bracht overbodige dingen naar de kringloop, en verliet Nederland met drie koffers, twee keer handbagage, een buggy met een hele lieve baby erin, en een gitaar. Een paar grote dozen gingen per post. De eerste twee maanden logeerden ze bij haar schoonmoeder, want voor Roxane's vriend was de reis naar Ierland een terugkeer naar zijn vaderland. In die tijd regelden ze werk, een auto en een huis.

Roxane vertelt over haar emigratie en leven in Ierland!

Roxane: 'We droomden al een tijdje van meer ruimte, meer natuur, een vrijstaand huis met een flink stuk land eromheen, en onze eigen groenten verbouwen. We wilden ons kind niet met drie maanden al heen en weer slepen van huis naar de crèche. We wilden meer vrolijkheid, meer vriendelijkheid. Minder stress. Allemaal dingen waar zo veel Nederlanders van dromen. We dacht dat in Ierland te vinden.

Moederen in Ierland

Ik vind het nog moeilijk om te zeggen hoe het leven als moeder hier is. Tot nu ben ik thuis met mijn dochter en zij is nog zo jong waardoor ik nog heel weinig te maken heb met opvang, scholing en andere ouders. In Nederland werkte ik als assistent bedrijfsleider van een kledingzaak.

Parttime banen zijn moeilijk te vinden

Ierland kampt met een grote economische crisis, dus parttime werk is moeilijk te vinden. De parttime banen die er zijn, zijn vooral bezet door studenten en professionals die geen werk kunnen vinden in hun opleidingsgebied, en dus parttime in de kroeg staan bijvoorbeeld. Of het zijn van die banen om de lunch te dekken: zestien uur verdeelt over vier dagen.

Kinderopvang niet gesubsideerd in Ierland

Daarbij is kinderopvang niet gesubsidieerd zoals in Nederland, dus werken loont alleen als je een echt goede en leuke baan hebt, en die zijn er bijna alleen in fulltime. De werksituatie beangstigt me soms wel.

Ik geloof dat het goed is voor baby's om hun moeder bij zich te hebben: na drie maanden weer aan het werk is naar mijn mening echt te snel. Ik ben echter niet van plan om jarenlang thuis te blijven. Maar een leuke parttime baan vinden, waar je na de opvang en de kosten voor je auto nog wat aan overhoudt, is niet makkelijk op dit moment!

Integreren komt nog wel

Omdat ik niet buitenshuis werk, en geen schoolgaande kinderen heb, heb ik weinig contact met Ieren en met het reilen en zeilen van de Ierse maatschappij. Uitgezonderd het contact met mijn schoonfamilie, en de vrienden van mijn vriend.

Soms voel ik me daar een beetje schuldig over, maar ik vind die eenzaamheid nog wel even fijn. Ik ben mijn hele leven een socialite geweest. Wonen in de stad, werken met mensen, de avonden doorbrengen in een restaurant, in de kroeg, of op een feestje. Ik heb zoveel mensen gesproken in mijn leven dat ik even niet meer hoef. Ik ben een beetje uitgeluld zeg maar. Dat integreren dat komt vanzelf wel. Landelijk Ierland is een geweldige plek om tot rust te komen en je blik naar binnen te keren. Een goede plek voor schrijvers of mensen die zichzelf opnieuw uit willen vinden.

Ieren klagen ook graag over het weer!

Nederlanders en Ieren lijken in sommige dingen best veel op elkaar. Klagen over het weer bijvoorbeeld, en over elke verandering die de overheid doorvoert.

Ieren weinig belangstelling voor uiterlijk vertoon

Wat ik fijn vind van Ierland is dat men de lat niet zo hoog legt. Niemand maakt zich hier druk over de vraag of zijn interieur nog wel bij de tijd is. In Nederland voelt iedereen de druk om een perfect gestyled, tot in de puntjes afgewerkte showroom van zijn huis te maken.

En ook de moeders moeten er hip, slank en goed gekapt bij lopen, wat heel lastig is als je kind per sé zelf wil eten, kan ik je vertellen! Hierdoor voelen veel mensen in Nederland zich tekort schieten. Ik ben heel blij dat ik hier in een oude spijkerbroek en mijn haar in een staart door de modder kan banjeren zonder dat iemand daar een mening over heeft.

Wat ik hier soms wel mis zijn leuke kringloopwinkels. Er zijn hier wel winkels met tweedehands meubels, maar die zijn heel ouderwets, lelijk, van slechte kwaliteit, en ook nog eens duur! Ook nieuwe meubels zijn hier trouwens vaak truttig. En er is in Ierland maar één Ikea, en die zit in Dublin.

Je kunt hier niet (veilig) fietsen!

Andersom had de Ierse overheid wel op stage in Nederland gemogen toen er hier geld in overvloed was, want veel hebben ze er niet mee gedaan. Helaas is het nu te laat denk ik. De Ierse regering mag zich alleen nog maar bezig houden met hoe ze aan geld kunnen komen, in plaats van waar ze het zullen uitgeven. De infrastructuur is hierbijvoorbeeld volstrekt ongeschikt om te fietsen of te wandelen: er zijn simpelweg geen autovrije wegen, noch fietspaden, noch voetpaden.

Meer lezen over Roxanne's leven in Ierland?

Bezoek dan haar blog Lus in Ierland
© all rights reserved
made with by templateszoo