Ineke in Oostenrijk

Ineke Sillevis verhuisde met haar man en drie kinderen (zoon, 27 getrouwd, met dochtertje van 2 jaar, zoon van 24 en dochter van 18) naar Oostenrijk en begon daar een Gasthof!

Ineke is lerares Textiele Werkvormen en werkte als handwerklerares op de Vrije School in Den Haag en als lerares Nederlands voor allochtonen. De laatste jaren in Nederland werkte ze bij Laura Asley in Den Haag als verkoopster van kleding en woninginrichting.

Van Nederland naar een Gasthof in Oostenrijk

De IT werkzaamheden van mijn man boden op een gegeven moment geen toekomst, dus toen besloten we om naar Oostenrijk te vertrekken, altijd al ons favoriete vakantieland. Eigenlijk wilden we een pension zoeken, maar het is een klein gasthof geworden.

Onze Gasthof heeft twaalf kamers, dat zijn vierentwintig bedden.

De overgang van Nederland naar Oostenrijk was eigenlijk niet lastig. We kwamen er al veel en hoewel er ook veel anders is, is het gewoon een kwestie van doorleven. De overgang lag vooral in de verandering van ons werk.

Hoe we wonen

Onze woonruimte is erg beperkt: we hebben een slaapkamer met badkamer en een woonkamer, maar aangezien we eigenlijk altijd beneden in het restaurant/stube verblijven, gebruiken we de woonkamer nauwelijks en is deze het domein geworden van onze vijf katten!!

Verder heeft mijn dochter een éénpersoons kamer met badkamer, en mijn jongste zooneen kamertje. Dat 'altijd beneden zijn' vind ik zeker niet positief: je hebt eigenlijk geen privacy, geen eigen plekje. Maar als je open bent moet je altijd aanwezig zijn voor eventuele gasten, het kan dus niet anders.

We hebben eigenlijk een heel groot huis, maar je bent er nooit alleen. Dat vind ik lastig en is een enorme inbreuk op je privacy en je gezinsleven.

Moederen in Oostenrijk

Voor mij is er niet veel verschil tussen moederen in Nederland en Oostenrijk. Het grootste verschil wordt veroorzaakt door de werksituatie. We hebben niet altijd tijd voor mijn opgroeiende dochter gehad, net op een moment dat ze daar als puber misschien wel behoefte aan had. Maar ja, onze dagindeling wordt bepaald door de gasten.

Zwangerschapsverlof duurt bij ons in het Salzburgerland tweeëneneenhalf jaar en in Kärnten nog veel langer. Dan kun je dus fulltime voor je kinderen zorgen, en als je op tijd weer zwanger bent blijf je nog langer thuis!!

Je kunt daarbij zonder problemen zo'n 12.000 euro per jaar bij verdienen. Dat wil zeggen: zonder dat je je uitkering moet terugbetalen.

Aangezien de kosten voor levensonderhoud ook hier de pan uit rijzen is het wel verstandig om als vrouw ook lang te werken. Hoe dat in de praktijk met de kinderen wordt opgelost weet ik niet. Op het platteland wonen er natuurlijk veel oma’s en tantes in de buurt!

Opvoeding in Oostenrijk

Ik denk dat de opvoeding in Nederland vrijer is dan hier, al gaan kinderen hier bijvoorbeeld wel erg vroeg uit en stappen. Dat heb ik dus ook toegelaten: ik wilde niet dat ze buiten de groep zou vallen. In Nederland had ik dat waarschijnlijk pas op oudere leeftijd toegestaan.

Een standaarddag uit mijn leven

Wij hebben 2 verschillende standaard dagen. Eén met gasten en één zonder gasten.

Standaarddag met gasten

• Ontbijt voor de gasten bijhouden. Mijn man zet alles klaar: als ik beneden kom hoef ik alleen nog 'maar' koffie en thee te schenken en te zorgen dat alles er is. Daarna ontbijt opruimen en afwassen.
• Kamers doen.
• Bij 'blijvers' alles nalopen en kort poetsen, bij 'vertrekkers' alles soppen + schone bedden en dergelijke.
• Lunchtijd.
• Hierna de keuken in om eten voor te bereiden en/of op voorraad te maken. Ergens dan nog even rust nemen voor een kopje thee en dan vanaf vijf uur weer de keuken in om het avondeten te maken. Dat is rond acht/negen uur klaar, waarna we alles opruimen en de keuken zo netjes mogelijk achterlaten….. en misschien nog even een drankje drinken met eventueel leuke gasten.
• Dan meestal te laat naar bed.
• Tussendoor nog eventuele boodschappen, hier en daar soppen, opruimen, de was draaien (ook de gezinswas natuurlijk) vele telefoontjes beantwoorden enz.

Als we geen gasten hebben moeten we alle karweitjes doen die zijn blijven liggen. Of we maken tijd om heerlijke wandelingen te maken in de bergen. Wij kunnen dat juist door de week doen!

Ik sta op om tussen zeven uur en half acht, en meestal liggen we er dan na twaalven weer in. Voor mij te laat dus. Als er geen gasten zijn sta ik later op, heerlijk

School in Oostenrijk

Vier jaar Volksschule, dan:

vier jaar Hauptschule, eventueel een tussenjaar op een Polytechnischeschule, met daarna een Berufschule of Lehrstelle (baan met school ernaast)

Of

Gymnasium

Ik heb het Oostenrijkse onderwijs helaas te weinig van mee gemaakt om over de kwaliteit te kunnen oordelen. Mijn dochter heeft één jaar Polytechnische schule gedaan om lekker te wennen. Dat stelde niet veel voor. Daarna begon ze op een soort gymnasium, maar dat was te zwaar. Nu heeft ze dus een Lehrstelle, met maar negen weken school per jaar.

Oostenrijk vergeleken met Nederland

Wat ons aanspreekt is vooral het land, de natuur en het buiten wonen.

Veel verschillen liggen in ons werk, in het feit dat we nu in een piepklein dorpje wonen (800 inwoners) tegenover Den Haag. Dus of de verschillen daar aan liggen of in de tegenstelling Oo-Nederland is niet altijd duidelijk.

Integreren in Oostenrijk

Integreren is soms moeilijk, soms gemakkelijk. Wij hebben vanaf het begin geprobeerd om aan veel dingen mee te doen: muziekavonden bezoeken, aanwezig zijn bij het 'Meiboom opzetten', bij diverse collega-hoteliers langs om eens te eten of te drinken. Als we vol zijn bellen we graag collega’s om de gasten toch een plekje aan te kunnen bieden.

Maar we vinden dat er erg weinig terug komt. Er komen eigenlijk nauwelijks mensen bij ons restaurant langs, en een bedankje voor bijvoorbeeld veertien gasten die we bij een buurman onderbrengen kan er niet eens vanaf. Dat valt ons best wel tegen. Al zijn er wel buren/dorpsgenoten die hun best doen.

Oostenrijk is erg mooi en fijn om in te wonen. Maar denk niet dat je nu in een paradijs woont. Ook hier moet je hard werken, misschien wel harder dan in Nederland. En ook hier zijn erg veel regeltjes, en ook hier kost alles veel geld.

Toekomst

Omdat we momenteel bezig zijn om het Gasthof te verkopen heb ik geen idee wat de toekomst gaat brengen. Als het verkocht is moeten we een nieuw plekje zoeken om te wonen en natuurlijk een baan. Dat zal met de groeiende werkeloosheid vast niet gemakkelijk worden.

Meer weten?

Bezoek dan Ineke's weblog!

0

Nancy in Noorwegen

Nancy van Dijken (27), supermarktmedewerkster, en Johannes (27), electricien, verhuisden met hun dochters Denice (vijfeneenhalf) en Thirza (tweeëneenhalf) naar Noorwegen. Wij interviewden Nancy over de beslissing te emigreren en haar ervaringen als moeder in Noorwegen! De beslissing Vanaf ons trouwen hadden we het er al wel eens over: 'Hoe zou het zijn om naar het buitenland te verhuizen?' Toekomstmuziek dachten we, en gingen over tot de orde van de dag. Maar na twee kinderen werd het verlangen steeds sterker. Was dit waar we onze kinderen wilden laten opgroeien? Altijd maar drukte, weinig ruimte en zo nog meer dingen. We gingen op internet neuzen en vonden een paar handige sites. Toen kwam de vraag: als we het doen waar gaan we dan heen? Warme landen vielen af. Leuk voor een vakantie maar niet voor altijd. Canada was voor het werk van Johannes niet aantrekkelijk en de afstand vonden we ook een bezwaar. Toen kwamen we in Scandinavië terecht, en Noorwegen sprong er op de een of andere manier uit. Toen we onze bestemming hadden gekozen gingen we lezen over het land, de gewoontes, de gezondheidszorg etcetera, en Johannes ging naar een informatieavond over elektriciëns in Noorwegen. Vervolgens gingen we naar de plekken waar we in geïnteresseerd waren. Tijdens deze orientatieweek hebben we twee gemeentes bezocht, waar we veel informatie kregen. Op basis van alle verzamelde informatie besloten we er voor te gaan! In oktober 2007 bezochten we Noorwegen en in maart 2008 emigreerden we. We wonen er nu iets meer dan een jaar. Hoe we wonen We wonen in een dorp met ca. 2500 inwoners. Onze eerste levensbehoeftes en dergelijke kunnen we in het dorp kopen. Maar één keer in de maand gaan we naar de stad, een uurtje verderop, zodat we ook andere dingen kunnen inslaan en de grote boodschappen doen, want dat scheelt toch wel wat in de prijs. Het bevalt hier prima. We wonen in een kinderrijke buurt dus speelkameraadjes zijn er genoeg. We huren een vrijstaand huis met uitzicht op het fjord. Overgang Nederland naar Noorwegen De overgang ging heel makkelijk. Bij de kinderen hadden we nog wel problemen verwacht met slapen en zo, maar niets van dat alles. De eerste tijd bleef ik thuis, met het plan om voor de taal en de sociale contacten na een paar maanden een baantje te zoeken. De oudste was net vier maanden op school in Nederland en vond het na een maand thuis wel weer tijd om naar school te gaan. We schreven haar in op de barnehage (kinderopvang van 1-6 jaar). Hier beginnen ze namelijk op school wanneer ze zes zijn. Dat deed haar erg goed. Ze kreeg snel de taal onder de knie, en vanaf de eerste dag had ze een vriendinnetje dat ook nog eens bij ons in de straat woont. Taal Hoewel we vier weken Noorse les hadden gehad, konden we met de taal nog niet uit de voeten. Gelukkig spreken de meeste mensen hier ook Engels. Nu we een jaar verder zijn spreken we de taal redelijk goed. We moeten ons nog wel inspannen om alles te volgen, vooral als er meerdere mensen tegelijk praten, maar dat komt ook wel goed. Kortom het bevalt ons hier prima. Het leven als moeder in Noorwegen De meeste moeders werken buitenhuis, of zijn thuis bij de kinderen tot ze één jaar zijn. Ze hebben hier namelijk een jaar zwangerschapsverlof. Daarna kunnen kinderen pas naar de opvang. De meeste moeders gaan na dat jaar weer parttime of fulltime werken. Ik vind het grote verschil met Nederland de relaxtheid hier in Noorwegen. Verder is het moederen voor een groot deel hetzelfde, met dit verschil dat de kinderen hier vroeg van de kinderopvang worden gehaald, die sluit namelijk om kwart voor vier. Dus dat spitsuurgedoe, wat je in Nederland hebt met kinderen die om half zes opgehaald worden, waarna er nog gekookt moet worden, en iedereen moe is, dat merk ik nu totaal niet. Een standaarddag in Noorwegen 7:00 de wekker gaat 7.10 eruit. aankleden en de kinderen roepen en aankleden voor zover ze het nog niet zelf doen 7:30 ontbijten 8:00 tanden poetsen, haren kammen en gezicht wassen 8:30 naar de auto 8:40 Thirza naar de kinderopvang brengen 8:50 Denice naar de kinderopvang brengen 9:00 is de supermarkt open en doe ik wat boodschappen 9:30 Thuis gekomen ruim ik de ontbijtboel op, ruim de vaatwasser uit en voor een gedeelte weer in, draai een was. 10:00 een kopje thee 10:30 ruimen in huis, stofzuigen, was afhalen, ophangen 12:00 lunchen 13:00 was opvouwen, grote dingen in huis aanpakken 15:00 haal ik de kinderen op 15:30 thuis gekomen krijgen de kinderen wat drinken en een koekje. Vertellen ze wat over hun dag en kijken ze een een half uurtje/drie kwartier televisie 16:00 komt papa thuis 16:15 staat het eten op tafel en kunnen we eten 17:00 tafel afruimen etc. 19:00 kinderen in bad en naar bed 20:00 koffie nog wat wegwerken 22:00/23:00 naar bed De schooltijden zijn voor Denice straks: 8:55 begint de school 12:25 is de school uit op de halve dagen Hele dagen 8:55 begint de school 14:35 is de school uit Kinderopvang en naschoolse opvang in Noorwegen Als je kind één is mag het naar de kinderopvang. Die is voor een- tot zesjarigen. Als ze op school zitten kun je gebruik maken van voor- en naschoolse opvang, die duurt tot half vier. Opvoeding in Noorwegen In Noorwegen heb je geen verschil tussen je, jou en u. Dat is allemaal hetzelfde woord, net als in het Engels, dus dat is wel makkelijk. In Noorwegen zijn ze allemaal erg beleefd en wordt overal vriendelijk voor bedankt. Dat spreekt ons erg aan. Wij zijn christelijk en proberen de kinderen ook op die manier op te voeden. Verschillen Nederland -Noorwegen De drukte, onbeleefdheid tegenover een ander, vind ik in Nederland opvallend. Wat me hier aanspreekt is de relaxte houding van mensen, de tijd nemen voor elkaar en het gezin. Het weekend is bijvoorbeeld heel belangrijk hier, rust, ruimte, bergen en zo zijn er vast nog wel wat dingen op te noemen Nederland zou van Noorwegen kunnen leren om alles niet zo gehaast te willen doen. Geniet van alles wat op je pad komt. Noorwegen zou van Nederland kunnen leren dat het ook niet weer te rustig moet.Dat lijkt misschien tegenstrijdig, maar als er iets geregeld moet worden dan duurt het allemaal zo lang en dat is soms frustrerend. Kinderfeestjes in Noorwegen Meestal worden alle meisjes of alle jongens uit de klas uitgenodigd. Denice zit straks met tien meiden in de klas dus dat zijn drukke verjaardagen. Meestal zijn het maar twee uurtjes, en is het vooral veel eten en wat spelen. Integreren Integreren gaat vrij makkelijk, vooral nu we de taal beter kennen. Zo krijg je toch meer contact doordat je een gesprekje kunt aanknopen. Om te intregreren heb ik een baantje gezocht, gaan we naar Noorse les en spreek ik vaak moeders aan op de kinderopvang. Ook kom ik regelmatig in de supermarkt en ga ik naar de bieb. Het helpt ook dat we in een projektgemeente wonen. Er wonen hier nu veertien verschillende nationaliteiten dus ze zijn wel wat gewend.

0