In België werkte Aurélie (27) vier dagen als planner en logistiek coördinator bij een bedrijf dat werkkleding maakt. Maar de baan van haar man zorgde voor een emigratie naar Tanzanië. Nu is Aurélie fulltime thuis bij de kinderen, en ziet haar leven er compleet anders uit.
Aurélie: 'We kwamen in Tanzania, Dar Es Salaam, terecht door het werk van mijn man. Hij kreeg een aanbieding van zijn bedrijf om hier de planning en logistiek verder uit te bouwen. Wij wonen hier nu sinds januari 2014. Een kleine vier maanden dus. Dar Es Salaam is de grootste stad van Tanzania en het economisch centrum van het land.
We wonen in een vrijstaand huis op de peninsula. Het ligt een paar kilometer ten noorden van centrum van de stad en is een populair gebied onder expats.
We wonen hier mooi en ruim. We hebben zelfs een zwembad, wat met dit weer natuurlijk heel aangenaam is. Op dit moment is het hier trouwens regenseizoen. De laatste dagen heeft het zo vaak geregend dat hele wijken onder water staan. Dat is een beeld dat wij kennen in de winter, maar ik had het niet verwacht bij 30°. Het is natuurlijk wel een tropisch klimaat...
Omdat ons huis nog niet vrij was, moesten we de eerste maand in een hotel wonen. Dat was met twee kleine kinderen niet altijd even gemakkelijk. Het was lastig om structuur en ritme in de dagen te brengen. Nu we in het huis wonen, gaat het een stuk beter. Onze oudste dochter gaat inmiddels naar school, en geniet ervan om met andere kindjes te spelen.
Mijn leven is totaal veranderd. In België werkte ik 4/5, hier in Tanzania ben ik fulltime thuis. In het begin had ik er best moeite mee om elke thuis te zitten, en weinig om handen te hebben. Daarom onderzoek ik momenteel de mogelijkheid om via afstandsonderwijs opnieuw te gaan studeren. Daarnaast ben ik begonnen met een basiscursus Swahili. Anderzijds is het ook wel fijn om er meer te kunnen zijn voor de kinderen.
Mijn ochtenden zijn gevuld met het naar school brengen en ophalen van onze oudste dochter. Tussendoor doe ik wat boodschappen. Aangezien we een thuishulp hebben, hoef ik weinig in het huishouden te doen.
De namiddagen zijn op de kinderen gefocust. We proberen zo vaak mogelijk als gezin aan tafel te gaan 's avonds. In België kon dat bijna nooit door de lange werkdagen van mijn man.
Het is hier echt heel verschillend: ik hoor vaak vrouwen die fulltime moederen, maar er zijn er ook heel veel met een fulltime baan. Partime werken is lastig. School is hier maar halve dagen, en tussen het brengen en weer ophalen hou je weinig tijd over. Een betaalde baan is moeilijk te combineren met kinderen, tenzij je een nanny aan neemt.
Een kinderdagverblijf zoals wij dat kennen is er niet. En voor kinderen die naar school gaan is er ook geen naschoolse opvang.
Ik heb de indruk dat kinderen hier veel meer bemoederd worden. Van jongs af aan worden kinderen in België gestimuleerd om op ontdekking te gaan en spelenderwijs dingen te leren.
Wij proberen onze kinderen natuurlijk op te voeden. Als baby droeg ik ze in een draagdoek en de jongste krijgt nog steeds borstvoeding. Dat doen ze hier in Tanzania nog meer. Baby's en jonge kindjes worden hier haast de hele dag gedragen.
Onze driejarige dochter zegt meestal je en jou, en heeft al heel erg haar eigen mening. Wij houden rekening met haar mening en als het niet kan, nemen we de tijd om haar uit te leggen waarom. Hier in Tanzania geldt dat er veel respect getoond moet worden aan mensen die ouder zijn dan jezelf. Kinderen moeten luisteren en respecteren wat ouders zeggen, en niet in discussie treden.
Op de internationale scholen krijgen de kinderen zwemles. Lokaal is dit echter niet de gewoonte.
Het grootste verschil vind ik de polé polé mentaliteit*.
Als je in België iets afspreekt, dan verwacht je dat iemand zich daar aan houdt. Hier is dat niet zo. Afspraken maken doen ze niet. Als de klusjesman zegt: 'Ik kom morgenmiddag,' dan is de kans groot dat hij pas twee dagen later verschijnt. Anderzijds is er in België soms zo'n werkstress dat deze mentaliteit wel een verademing is.
Een tweede frappant verschil is het uiten van je mening/gedachten. Haast iedereen zegt: 'Jaja,' als je vraagt of ze iets kunnen doen, of of iets goed is. Maar achteraf gebeurt het dan toch niet en hoor je via een omweg dat het toch niet kan. Wij geven veel sneller onze (soms ongezouten) mening.
Wij zouden wat van hun polé polé mentaliteit mogen overnemen en zij wat van onze werk ethiek.
Wat smart phones betreft is het hier net als in België! Iedereen heeft er één, de straten hangen vol reclame van Vodacom en Airtel. Zelfs de Masai, die nog in traditionele kledij lopen en vasthouden aan vele tradities lopen steevast met hun mobieltje te showen.
Om te integreren ben ik alvast begonnen met Swahili taallessen. Met de lokale bevolking integreren is het zeker niet gemakkelijk. Voor hen zijn wij de rijke blanken en zij zullen niet snel iets aanraden. Ik vroeg bijvoorbeeld aan de huishulp naar welk markt zij ging maar kreeg het antwoord dat die niet goed genoeg zou zijn voor ons en dat wij beter naar de expat-supermarkt konden gaan (waar haast alles geĂ¯mporteerd wordt). Toch hoop ik wat meer te kunnen meemaken van de cultuur hier. De taal leren zal vast helpen.
Heimwee heb ik niet. Via skype kunnen we goed contact houden met het thuisfront en op de hoogte blijven van alle nieuwtjes, dat helpt.
* slowly, gently, softly, quietly; be calm, take it quietly, don't excite yourself, never mind, slowly; take it easy [ Swahili]
Dit is het verhaal van Aurélie in Tanzania!
Aurélie: 'We kwamen in Tanzania, Dar Es Salaam, terecht door het werk van mijn man. Hij kreeg een aanbieding van zijn bedrijf om hier de planning en logistiek verder uit te bouwen. Wij wonen hier nu sinds januari 2014. Een kleine vier maanden dus. Dar Es Salaam is de grootste stad van Tanzania en het economisch centrum van het land.
Vrijstaand huis met zwembad
We wonen in een vrijstaand huis op de peninsula. Het ligt een paar kilometer ten noorden van centrum van de stad en is een populair gebied onder expats.
We wonen hier mooi en ruim. We hebben zelfs een zwembad, wat met dit weer natuurlijk heel aangenaam is. Op dit moment is het hier trouwens regenseizoen. De laatste dagen heeft het zo vaak geregend dat hele wijken onder water staan. Dat is een beeld dat wij kennen in de winter, maar ik had het niet verwacht bij 30°. Het is natuurlijk wel een tropisch klimaat...
Overgang Nederland - Tanzania
Omdat ons huis nog niet vrij was, moesten we de eerste maand in een hotel wonen. Dat was met twee kleine kinderen niet altijd even gemakkelijk. Het was lastig om structuur en ritme in de dagen te brengen. Nu we in het huis wonen, gaat het een stuk beter. Onze oudste dochter gaat inmiddels naar school, en geniet ervan om met andere kindjes te spelen.
Ik heb hier een heel ander leven
Mijn leven is totaal veranderd. In België werkte ik 4/5, hier in Tanzania ben ik fulltime thuis. In het begin had ik er best moeite mee om elke thuis te zitten, en weinig om handen te hebben. Daarom onderzoek ik momenteel de mogelijkheid om via afstandsonderwijs opnieuw te gaan studeren. Daarnaast ben ik begonnen met een basiscursus Swahili. Anderzijds is het ook wel fijn om er meer te kunnen zijn voor de kinderen.
Mijn ochtenden zijn gevuld met het naar school brengen en ophalen van onze oudste dochter. Tussendoor doe ik wat boodschappen. Aangezien we een thuishulp hebben, hoef ik weinig in het huishouden te doen.
De namiddagen zijn op de kinderen gefocust. We proberen zo vaak mogelijk als gezin aan tafel te gaan 's avonds. In België kon dat bijna nooit door de lange werkdagen van mijn man.
Vrouwen en werken in Tanzania
Het is hier echt heel verschillend: ik hoor vaak vrouwen die fulltime moederen, maar er zijn er ook heel veel met een fulltime baan. Partime werken is lastig. School is hier maar halve dagen, en tussen het brengen en weer ophalen hou je weinig tijd over. Een betaalde baan is moeilijk te combineren met kinderen, tenzij je een nanny aan neemt.
Een kinderdagverblijf zoals wij dat kennen is er niet. En voor kinderen die naar school gaan is er ook geen naschoolse opvang.
Moederen en opvoeden in Tanzania
Ik heb de indruk dat kinderen hier veel meer bemoederd worden. Van jongs af aan worden kinderen in België gestimuleerd om op ontdekking te gaan en spelenderwijs dingen te leren.
Baby's dragen
Wij proberen onze kinderen natuurlijk op te voeden. Als baby droeg ik ze in een draagdoek en de jongste krijgt nog steeds borstvoeding. Dat doen ze hier in Tanzania nog meer. Baby's en jonge kindjes worden hier haast de hele dag gedragen.
Kinderen moeten luisteren
Onze driejarige dochter zegt meestal je en jou, en heeft al heel erg haar eigen mening. Wij houden rekening met haar mening en als het niet kan, nemen we de tijd om haar uit te leggen waarom. Hier in Tanzania geldt dat er veel respect getoond moet worden aan mensen die ouder zijn dan jezelf. Kinderen moeten luisteren en respecteren wat ouders zeggen, en niet in discussie treden.
Zwemles
Op de internationale scholen krijgen de kinderen zwemles. Lokaal is dit echter niet de gewoonte.
Verschillen België - Tanzania
Het grootste verschil vind ik de polé polé mentaliteit*.
Als je in België iets afspreekt, dan verwacht je dat iemand zich daar aan houdt. Hier is dat niet zo. Afspraken maken doen ze niet. Als de klusjesman zegt: 'Ik kom morgenmiddag,' dan is de kans groot dat hij pas twee dagen later verschijnt. Anderzijds is er in België soms zo'n werkstress dat deze mentaliteit wel een verademing is.
Een tweede frappant verschil is het uiten van je mening/gedachten. Haast iedereen zegt: 'Jaja,' als je vraagt of ze iets kunnen doen, of of iets goed is. Maar achteraf gebeurt het dan toch niet en hoor je via een omweg dat het toch niet kan. Wij geven veel sneller onze (soms ongezouten) mening.
Wij zouden wat van hun polé polé mentaliteit mogen overnemen en zij wat van onze werk ethiek.
Zelfs de Masai hebben smart phones!
Wat smart phones betreft is het hier net als in België! Iedereen heeft er één, de straten hangen vol reclame van Vodacom en Airtel. Zelfs de Masai, die nog in traditionele kledij lopen en vasthouden aan vele tradities lopen steevast met hun mobieltje te showen.
Integrereren in Tanzania
Om te integreren ben ik alvast begonnen met Swahili taallessen. Met de lokale bevolking integreren is het zeker niet gemakkelijk. Voor hen zijn wij de rijke blanken en zij zullen niet snel iets aanraden. Ik vroeg bijvoorbeeld aan de huishulp naar welk markt zij ging maar kreeg het antwoord dat die niet goed genoeg zou zijn voor ons en dat wij beter naar de expat-supermarkt konden gaan (waar haast alles geĂ¯mporteerd wordt). Toch hoop ik wat meer te kunnen meemaken van de cultuur hier. De taal leren zal vast helpen.
Heimwee heb ik niet. Via skype kunnen we goed contact houden met het thuisfront en op de hoogte blijven van alle nieuwtjes, dat helpt.
* slowly, gently, softly, quietly; be calm, take it quietly, don't excite yourself, never mind, slowly; take it easy [ Swahili]