Ciska in Calgary (Canada)

Na een bezoek aan Calgary kwam Ciska's man Corné vol enthousiasme thuis. Dus toen Corne's baas vroeg of ze een paar jaar naar Calgary zouden willen was de keus snel gemaakt.

Inmiddels woont het gezin alweer 6 maanden in Calgary.

Ciska is 34, en ruim 12 jaar getrouwd met Corné. Toen ze kinderen kregen gaf Ciska haar baan in de makelaardij op, om fulltime voor ze te gaan zorgen. Inmiddels hebben ze drie zonen: Pim (10), Bram (7) en Luuk (bijna 2).

Dit is Ciska's verhaal!

Emigratie: voorbereiding

'Toen Cornés baas zijn vraag gesteld had, zochten we op internet van alles over Calgary op. Daarna vertelden we voorzichtig onze oudste zoon Pim dat we misschien naar Calgary zouden verhuizen. Pim reageerde in eerste instantie boos. De volgende dag lichtten we zijn broer Bram in. Die reageer gelukkig iets enthousiaster. We vertelden ze het bewust apart, zodat ze elkaar niet zouden beïnvloeden in hun reactie.

In oktober 2013 gingen we een weekje naar Calgary om te kijken hoe het leven daar is. En of wij onszelf daar zagen wonen. Op het moment dat het vliegtuig boven Calgary hing wist ik het eigenlijk al.

Overgang Nederland - Calgary

De overgang van Nederland naar Calgary is mij enorm meegevallen. Het leven bevalt, tot nu toe, prima. Alles is veel relaxter en vriendelijker dan in Nederland.

In het begin moest ik enorm wennen aan het feit dat iedereen zo relaxt is. Want dit houdt ook in dat als je iets met iemand afspreekt diegene gerust een half uur of een uur later komt. En als je iets wilt regelen met bijvoorbeeld je verzekering kan dat best even duren. Want als de werkdag afgelopen is en ze geen tijd hebben gehad voor mijn dossier, dan is er morgen weer een dag....

Wat mij vooral opvalt is dat mensen hier niet klagen of roddelen. Daardoor wordt je zelf ook veel relaxter. Als ik in Nederland in de rij stond bij de Albert Heijn, met drie mensen voor me, dan dacht ik: 'Kan er geen kassa bij?' Hier zeurt niemand. Ook niet als er 4 of 5 mensen voor hen in de rij staan. Ik nu dus ook niet meer. Wat een verademing.

Hier wonen wij!

Hoe we hier wonen

We wonen in een prachtig vrijstaand huis. Dat is hier heel gewoon. We kozen bewust voor een nieuwbouwwijk omdat daar, in het algemeen, veel kinderen wonen. Dat maakt het integreren een stuk makkelijker.

Het bevalt ontzettend goed. De kinderen vinden het geweldig. We wonen direct aan een speeltuin/park, en ze hebben al volop vriendjes en praten al een aardig mondje Engels. Wonderbaarlijk hoe snel dat dat gaat.

Moederen in Calgary

Het leven als vrouw of moeder vind ik hier niet anders dan ik Nederland. Wel merk ik dat we als gezin, nu al, veel hechter zijn geworden. Je bent veel meer met elkaar bezig, en we doen hier veel meer met ons gezin dan in Nederland. Als we onze wijk uitrijden kunnen we, als het helder weer is, de Rocky Mountains zien. En binnen anderhalf uur zitten we er middenin. Echt prachtig.

Ook hier hebben wij ervoor gekozen dat ik thuis ben bij de kinderen. Ik heb een werkvergunning, maar ik heb tot nu toe helemaal de behoefte nog niet om te gaan werken. Ik haak ontzettend graag en heb al veel haakprojecten af. Het is zo rustgevend, en heerlijk om te doen. Zo heb ik voor een vriendin die bevallen is van een meisje een super schattige poncho met bijpassend mutsje gehaakt. En voor Pim en Bram een heerlijke deken om in de wintermaanden lekker onder te kruipen. In Nederland had ik daar allemaal veel minder tijd voor.

Een dag in het leven in Calgary

Een standaard dag zien er bij ons als volgt uit, voor zover je over standaarddagen kan spreken.

Iedere school in Calgary begint op zijn eigen tijd. De school waar Pim en Bram naartoe gaat begint om 8.17 uur en om 7.53 uur worden ze door de schoolbus opgehaald. Dit vinden ze ontzettend leuk, zo’n echte gele schoolbus net als in de films. 

• We staan rond 6.50 uur op, waarna we ons wassen, tanden poetsen en aankleden. 
• Daarna gaan we met het hele gezin ontbijten en maak ik ondertussen de lunch klaar voor Pim en Bram, want die eten op school tussen de middag. Dat vinden ze erg gezellig, want iedereen blijft over. 
• Corné vertrekt rond 7.40 uur om naar zijn werk te gaan. 
• Als Pim en Bram met de schoolbus weg zijn ruim ik de boel op, maak ik schoon en ga ik daarna boodschappen doen of naar een coffeedate met een vriendin. Het is hier niet gebruikelijk om met iemand thuis af te spreken. Dit gebeurt vooral bij de Tim Hortons of bij de Starbucks. Daar moest ik wel even aan wennen, want ik vind het veel gezelliger om bij iemand thuis af te spreken. Zeker als ik Luuk bij me heb. Die kan toch wat makkelijker spelen bij iemand thuis dan in een drukke coffeeshop. Gelukkig heb ik hier ook een aantal Nederlandse vriendinnen en spreken we regelmatig, lekker Hollands, bij elkaar thuis af om koffie te drinken. 
• Om 15.00 uur komen Pim en Bram weer uit school. Dan drinken we iets en spreken de schooldag door. Daarna begint Pim aan zijn huiswerk, en gaat Bram buiten spelen, puzzelen of spelen we samen een spelletje.
• Rond 17.15 uur begin ik aan het eten. 
• Rond 18.00 uur zorg ik dat het eten klaar staat. Corné kan zo aanschuiven. De avonden zijn tot nu toe erg rustig. Alleen Pim sport, en Bram weet nog niet zo goed wat hij wil. Hij gaat binnenkort op sportsball.
• Rond 19.30 uur gaan Bram en Luuk naar bed en 
• Om 20.30 uur gaat Pim naar bed. Daarna is de avond voor onzelf.

Zwemles in Calgary 

Waar ik ontzettend blij mee ben is dat Bram vlak voor ons vertrek naar Calgary zijn zwemdiploma in Nederland nog heeft gehaald. Dat is hier namelijk compleet anders heb ik mij laten vertellen. Hier starten ze bijvoorbeeld niet met de schoolslag, maar met borstcrawl! En pas bij 'Swimmer4' leren ze daadwerkelijk zwemmen.

Daarnaast moeten kinderen onder de 7 jaar altijd op armslengte van een volwassene blijven in het zwembad. Ongeacht of ze een zwemdiploma hebben. En kinderen mogen pas alleen naar het zwembad als ze ouder zijn dan veertien.

Walkie Talkies in plaats van smart phones!

Hier hebben veel kinderen een Walkie Talkie. Die hebben de meeste gezinnen hier voor het wandelen in de bergen om contact met elkaar te houden. Ze hebben meestal een bereik van wel 23 km. Dat is een stuk makkelijker en goedkoper dan een mobiel.

Prepaid in Canada is niet hetzelfde als prepaid in Nederland. Hier koop je een kaart van 20 dollar, maar die gaat maar een maand mee. En als je niet opwaardeert vervalt al binnen enkele maanden je nummer en moet je als het even tegenzit weer een nieuwe simkaart kopen. Daarnaast betaal je hier ook als je gebeld wordt. Dus het is niet aantrekkelijk veel te bellen.

Kinderen krijgen hier alles

Wat ons ook enorm is opgevallen, en dat is voor ons dan het enige minpunt aan Calgary, is dat kinderen hier werkelijk alles hebben en krijgen. De kinderen worden erg vrij opgevoed. En dat merk ik als er Canadese vriendjes spelen. Ze vragen om drinken, snoep en zijn over het algemeen erg druk.

Ik probeer mijn kinderen in ieder geval nog beleefd op te voeden en dat ze altijd netjes: 'Ja, alstublieft,' of 'Nee dank u wel,' zeggen. En ik wil dat als ze dorst hebben altijd netjes vragen of ze alstublieft iets mogen drinken. Om snoep vragen is bij ons uit den boze, dat vind ik echt niet netjes. Als ze ergens iets krijgen mogen ze het van mij zeker wel eten, maar ze mogen er niet zelf om vragen.

Canadezen kopen alles wat ze willen

Dit geldt overigens niet alleen voor kinderen. De meeste Canadezen kopen alles wat ze willen hebben. Zelfs als ze eigenlijk het geld er niet voor hebben. Wij leren onze kinderen: 'Alleen iets kopen als je genoeg geld hebt.' Wil je iets hebben en heb je niet genoeg geld? Dan eerst verder sparen. 

Maar van sparen hebben veel Canadezen, volgens mij, nog nooit van gehoord. Dit heeft misschien ook te maken met het feit dat hier totaal geen crisis is. Het is dus ook niet nodig om een buffertje aan te leggen.

Canadezen zijn open en vriendelijk

Hier in Calgary vertrouwen mensen elkaar vanaf het begin. Tot je, bij wijze van spreken bewezen hebt dat je niet te vertrouwen bent. In Nederland is dat volgens mij precies andersom. Daar moet je juist eerst bewijzen dat je te vertrouwen bent.

De mensen zijn ook veel vriendelijker. Vooral de kinderen hebben dat ervaren tijdens hun eerste schooldagen. Iedereen wilde met ze spelen, en ze stonden in het middelpunt van de belangstelling. Pesten zal hier waarschijnlijk ook wel gebeuren, maar volgens de kinderen hebben ze dat zeker nog niet gezien. In ieder geval niet zoals in Nederland.

Het is een heel fijn gevoel dat de kinderen zich zo welkom voelen. Het maakt het integreren makkelijk. Ik heb hier al een lieve leuke vriendengroep waar we regelmatig mee afspreken. Met of zonder kinderen. We hebben een Girls Night Out, een Gamenight en we zien elkaar heel regelmatig voor een coffeedate. Vervelen doe ik me hier geen moment.

Heimwee

Ik heb zelf helemaal geen last van heimwee. Ik kijk er naar uit hier nog wat jaren te blijven. Tuurlijk denk ik weleens aan de mooie grachten en de leuke terrasjes in Nederland, die je hier niet zoveel hebt. Maar echt missen, nee dat nog niet.

Wat ik soms wel eens lastig vind is dat onze familie en vrienden in Nederland ons missen

Mijn tips voor mensen met emigratieplannen

Mensen die op het punt staan om wel/niet te emigreren wil ik vooral meegeven dat ze zich verdiepen in het land waar ze terecht gaan komen. Denk je aan Canada? Kies dan voor een rondreis Canada om een goede indruk te krijgen van het landEn probeer vast wat contacten te leggen zodat je al snel eens met iemand kan afspreken. Ik heb hier een lieve vriendin (ook uit Nederland) waar ik, toen het net speelde om naar Calgary te verhuizen, contact mee heb gezocht via haar weblog.

Zij heeft ons uitgenodigd toen we in oktober in Calgary waren en heeft kinderen in dezelfde leeftijdscategorie als onze kinderen. Zij heeft mij enorm geholpen en dingen uitgelegd. Ik denk echt dat het fijn is om alvast iemand te kennen in het, toch onbekende, land waar je gaat wonen. Het maakt het allemaal net iets makkelijker als je iemand hebt waar je vragen aan kuntn stellen.

Ik zou dit zelf ook heel erg graag willen doen mochten er mensen plannen hebben om te emigreren naar Canada, of een ander land. Ik weet hoe fijn het is om op honderd en één vragen antwoord te krijgen, want er komt echt veel op je af.'

Meer lezen over het leven in Canada?

• Lees dan het verhaal van Annette in Calgary
• En Wilma in Canada!

Blijf op de hoogte van nieuwe posts en neem een gratis emailabonnement!

Subscribe to Expat Mama by Email