Pendelen tussen Amsterdam en Westendorp
Dat doet cabaretière en actrice Irene van der Aart in ieder geval. Wekelijks rijdt ze heen en weer tussen haar woonplaats Amsterdam en het plaatsje Westendorp in de Achterhoek, waar zich haar grote liefde bevindt: Boer.
In haar boek De boer op schrijft ze over haar leven als 'stadse' op het platteland. Voor mij als Achterhoekse, die op anderhalve kilometer afstand van Westendorp woont, is het ook nog eens een feest van herkenning. Het is leuk om te lezen over dat stomme boemeltje van Arnhem naar Winterswijk, over de Chinees in Varsseveld, een meiboom zetten en de supermarkt in Terborg waar je je auto praktisch in de supermarkt kunt parkeren.
Maar De boer op is ook een bijzonder interessante beschrijving van de verschillen tussen het stads-en het plattelandsleven. En die gaan verder dan de woonomgeving: ook de persoonlijkheden zijn heel verschillend. Dat maakt De boer op een interessante antropologische studie van het leven in de Achterhoek.
Voor iedere stedeling die wil verhuizen naar het platteland, of Achterhoek in dit geval, is dit boek een aanrader.
Verhuizen en de gevolgen voor vriendschappen
Hoewel Irene niet eens echt verhuist van Amsterdam naar de Achterhoek heeft het feit dat ze er zo vaak is toch al (negatieve) gevolgen voor haar vriendschappen. 'Vrienschap bleek heel erg aan voorwaarden gebonden. Of je nog een beetje bij elkaar in de buurt woont bijvoorbeeld. Als ik definitief zou verhuizen naar de Achterhoek, denk ik dat ik de meeste van mijn vrienden vrijwel nooit meer zie.'
De psychologische afstand tussen Amsterdam en de Achterhoek blijkt groot.
Achterhoek en Amsterdam: Irene's observaties
- Verjaardagen worden in de Achterhoek bij de jarige thuis gevierd, in een kring met stoelen: mannen en vrouwen gescheiden, en er wordt niet rondgelopen. In Amsterdam worden feestjes vanwege ruimtegebrek meestal in een café gevierd, en kom je nog wel eens van je stoel.
- In de Achterhoek kennen meer mensen elkaar, en wordt er stevig geroddeld. In Amsterdam daarentegen, kennen Irene's vrienden elkaar nauwelijks, en kan er dus niet geroddeld worden.
- In de Achterhoek wordt minder gezoend, en volstaat soms zelfs je hand opsteken en 'Moi' zeggen. (geen typefout: er staat echt moi)
- Een begrafenis bijwonen in Amsterdam beschrijft Irene vooral als een logistieke puzzel: waar parkeer ik mijn auto, en hoe kom ik van A naar B. In Varsseveld stoppen auto's voor de begrafenisstoet en smeren buurvrouwen broodjes die worden gegeten in een cafe na de begrafenis.
- Hoewel Doetinchemmers parkeren in het centrum schandalig duur vinden (wel 1,60 per uur!) kost parkeren in Amsterdam buiten het centrum zo 5 euro per uur.
- In het Westen kent Irene vrouwen die hun dekbed eens in de twee maanden verschonen, maar in de Achterhoek vindt ze de meeste huizen heel opgeruimd.
- In Amsterdam is meer hufterigheid: mensen zijn onvriendelijker, en er wordt meer gescholden op straat.
- Hoe hipper het restaurarant in Amsterdam hoe onvriendelijker de bediening.
- De horeca in de Achterhoek is in het algemeen gastvrijer dan in (hippe) horeca in Amsterdam.
- In de Achterhoek heeft iedereen de achterdeur 'los'. Iedereen kan dus zo binnenstappen.
- Op Achterhoekse bruiloften wordt voortdurend bijgeschonken.
- Achterhoekers zeggen een afspraak niet af: ze komen gewoon, ook al hebben ze geen zin. 'Ze maken zin'. Irene's Amsterdamse vrienden sms-en daarentegen nog wel eens af met teksten als: Haai lieffie, ik was heeeel graag gekomen maar ik trek het nu even niet, ik moet ff voor mezelf kiezen, je snapt het wel hè? Dikke knuf'.
- In de Achterhoek wordt veel gezopen.
- Achterhoekers kijken eerst de kat uit de boom.
- Als een Achterhoeker 'Joa joa' zegt, bedoelt hij 'nee'.
- Als je nieuw in de Achterhoek komt wonen, moet je 'buurt maken' om te integreren
Conclusie
De boer op is een aanrader voor iedereen die met verlangens loopt de stad te verruilen voor het platteland! Irene geeft een goed beeld van wat het platteland je biedt, maar ook van wat je achterlaat.
'Ik wil niet definitief in de Achterhoek wonen. Als ik over de grachten fiets in Amsterdam, waar om me heen van alles gebeurt, denk ik niet: Was ik nu maar in Westendorp. Ik houd van de dynamiek van de stad. En het contrast met het platteland.'
Persoonlijk vind ik dat erg herkenbaar! Hoewel Doetinchem natuurlijk niet te vergelijken is met Amsterdam, mis ik sinds onze verhuizing naar het platteland na anderhalf jaar nog regelmatig de levendigheid van de stad.