Ze woonde daar in een doodlopend hofje waar weinig gebeurde. Nu woont ze in een vrijstaande woning vlakbij een basisschool. 'Het is een omgeving die leeft,' vertelt Thamara.
Reden van de verhuizing
De verhuizing werd veroorzaakt door de nieuwe functie van haar man in Numansdorp. Thamara ervaart de verhuizing als een 'emigratie'. Ze liet dan ook veel achter: haar familie, vrienden, kennissen en de plek waar ze opgroeide. Maar om als gezin weer samen te kunnen zijn, was een verhuizing noodzakelijk.
Want door de grote afstand kon haar man door de week niet thuis zijn, en moest hij in Numansdorp overnachten. In diezelfde tijd werd ook nog hun tweeling geboren. De eerste maand na de geboorte van de meisjes was Thamara's man thuis, maar daarna moest hij terug naar Numansdorp.
'Als kersverse moeder van een tweeling alleen thuis zitten is geen pretje,' zegt Thamara daar nu over.
Gemengde gevoelens over de verhuizing
Enerzijds had Thamara veel zin in de verhuizing, anderzijds vindt ze het moeilijk. De aankomst in Rozenburg voelde dan ook dubbel. Thamara: 'Ik was aan de ene kant dolgelukkig omdat ons gezin weer compleet was. Maar ik was ook erg verdrietig omdat het tot me doordrong dat het nu definitief was. Het eerste wat ik deed in dit huis was om me heen kijken, en proberen te accepteren dat dit voorlopig mijn thuis is.'
Thamara mist haar familie en vrienden, en de omgeving. Daar kon ze alles vinden, en hoefde ze niet te zoeken naar bijvoorbeeld een supermarkt. Ze heeft dan ook wel eens last van heimwee. Omdat de verhuizing nog zo vers is, ziet ze vooral de voordelen van Friesland:
- Geen rekening hoeven houden met files
- Weten waar je heen kan
- Familie vlakbij
Toch is er ook één ding dat leuker is aan haar nieuwe woonomgeving: de levendigheid!
